Bereidheid om écht te ontwikkelen

De organisatie bestond uit bevlogen professionals die alles overhadden voor hun cliënten. Het actiegerichte in het hier en nu hulp bieden vertaalde zich echter ook naar de organisatie. Er werd nauwelijks planmatig gewerkt, waardoor medewerkers geen idee hadden in welke richting de organisatie zich bewoog. Ze hadden het idee dat elke dag een andere afslag werd genomen. Er was veel gedoe tussen de teams en de stafleden, medewerkers voelden zich niet gezien of gewaardeerd. Als (logische) reactie focuste medewerkers zich met name op hun eigen postzegel, daar hadden ze immers wel invloed.

In dit traject startten we met een quick scan met een dwarsdoorsnede van de organisatie om in kaart te brengen waar de grootste pijnpunten zaten. Met het team dat de afdelingen vertegenwoordigden stelden we vast wat deze organisatie zo uniek maakt en waar ze zich naar toe wilden ontwikkelen in de komende jaren. Vanuit die ambitie en waar de organisatie nu bleek te staan konden we aan de slag. De eerste benodigde stap was het inrichten van een duidelijke structuur waarin helder werd wie strategisch, tactisch en operationeel verantwoordelijk waren. De langetermijnvisie en het daar consistent op sturen door de leidinggevenden zorgden voor voorspelbaarheid. Medewerkers ervaarden rust en konden daardoor veel beter eigenaarschap pakken.

Toen we de periode na 3 jaar afrondden ging de organisatie een nieuwe fase in. Een aantal sleutelpersonen vertrokken: niet omdat ze weg moesten, maar omdat ze zich weer door ontwikkelden naar een volgende stap. Medewerkers konden goed afscheid nemen en hadden alle vertrouwen in hun opvolgers. Met elkaar hadden ze een nieuwe cultuur ontwikkeld, die losstond van personen maar echt ingebed was in de organisatie. Ze voelden zich gezien, gewaardeerd en betrokken.

Een vrouw schrijft wat in een ringband notitieblok. Op het bureau staat ook een kop koffie, een kladblok en een pen. De arm van een ander persoon aan tafel is ook te zien.

Samenwerken is niet alleen samen doen, maar samen groeien. Het is de kunst om individuele talenten te bundelen tot een collectieve kracht die groter is dan de som der delen

De onderstroom als onzichtbare kracht

In de bovenstroom wordt veel tijd en energie gestoken: doelstellingen, individuele vaardigheden van medewerkers. Maar de interactie binnen een organisatie of team wordt grotendeels bepaald door de onderstroom. Onderliggende, niet-tastbare en dynamische processen. Denk aan de bedrijfscultuur, gevoelens van angst en vertrouwen, het ervaren van macht en machteloosheid. Het onzichtbare maakt het moeilijk hier grip op te grijpen. Het onzichtbare zichtbaar maken schept ruimte om patronen en structuren waar niemand zich van bewust is zichtbaar te maken, verwachtingen van teams en elkaar expliciet te maken en medewerkers uit te nodigen om te bespreken wat ze echt denken. Deze ingrediënten gaven ook deze organisatie een enorme ontwikkelkracht.

Related Articles